voor hanneke
in een bloemenveld,
lag een kaboutertje uitgeteld.
toen hij wakker werd,
dacht hij aan zijn elfje tjerd.
hoe moest hij dit nu goed maken?
en haar hartje weer binnen geraken.
plots stond zijn elfje daar,
zijn buikje deed zeer raar.
stotterend begon hij het uit te leggen,
ssssst zei ze niets zeggen.
in haar oogjes stond de liefde te lezen,
ze had het hem allang vergeven.
ze frummelde in zijn baard,
en zei zachtjes het was het wachten waard.
ze bezegelde het met een dikke zoen,
tja en toen..............
wil je meer weten,dan zou ik maar beginnen,
met de rest van het sprookje zelf te verzinnen.
hihi liefs *linda*
lag een kaboutertje uitgeteld.
toen hij wakker werd,
dacht hij aan zijn elfje tjerd.
hoe moest hij dit nu goed maken?
en haar hartje weer binnen geraken.
plots stond zijn elfje daar,
zijn buikje deed zeer raar.
stotterend begon hij het uit te leggen,
ssssst zei ze niets zeggen.
in haar oogjes stond de liefde te lezen,
ze had het hem allang vergeven.
ze frummelde in zijn baard,
en zei zachtjes het was het wachten waard.
ze bezegelde het met een dikke zoen,
tja en toen..............
wil je meer weten,dan zou ik maar beginnen,
met de rest van het sprookje zelf te verzinnen.
hihi liefs *linda*
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, juni 07, 2002 01:21 |
| nog zeker geen varkentje met een lange snuit.....dat sprookje mag nog langer duren...;-)) Heel mooi geschreven....Ik heb genoten..... |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, juni 06, 2002 17:13 |
| :))))))) dank, dank, dank!! héél lief en helemaal voor mij!!! :)) kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||