Dit gedicht is NIET van mij, maar gekregen van een vriendin
ik vond dat ik deze jullie moest laten lezen.
Op een dag leer je het subtiele verschil kennen
Tussen een hand vast houden en een ziel ketenen
Dan leer je dat liefde niet betekend--leunen--
en dat gezelschap niet betekend--veiligheid--
Je ontdekt dat een kus geen contract is
en een cadeau geen belofte
Je begint je nederlagen te accepteren
met je hoofd omhoog
en je ogen open
Je leert te vertrouwen op vandaag
omdat morgen te onzeker is voor plannen
Na een poosje leer je dat zelfs zonneschijn
je verbrandt als je er teveel van krijgt
dan wordt het tijd je eigen tuin te beplanten
en dan zorg je voor je eigen ziel
en wacht je niet langer op de wonderen
van buitenaf
dan weet je dat je het echt kunt volhouden
en dat je echt sterk bent
en dat je echt waarde hebt
en je leert---en je leert---
Bij ieder afscheid leer je