Weet je nog
Weet je nog
In de schaduw van herinneringen, glimlacht de tijd.
Terugkerend naar de dagen van verwondering
verlengen we de draden der vriendschap,
en zo ook de speelse momenten van ons verbond.
Op ‘t schoolplein waar dromen ontwaakten,
bravoure in de zon, deed elke zorg in haar warmte smelten
Je lach, helder en ontwapenend, als een melodie
die herinnert aan de vreugde van onze harmonie
Terugdenkend aan de momenten die we deelden,
Voelen we ‘t verlangen om die ervaringen weer
even vast te houden en te verlengen.
Ik kijk terug met een glimlach op mijn gezicht
voel wat was, herinneringen gevangen in de tijd,
vriendschap en liefde die immer verblijd
Hedro 20240406
In de schaduw van herinneringen, glimlacht de tijd.
Terugkerend naar de dagen van verwondering
verlengen we de draden der vriendschap,
en zo ook de speelse momenten van ons verbond.
Op ‘t schoolplein waar dromen ontwaakten,
bravoure in de zon, deed elke zorg in haar warmte smelten
Je lach, helder en ontwapenend, als een melodie
die herinnert aan de vreugde van onze harmonie
Terugdenkend aan de momenten die we deelden,
Voelen we ‘t verlangen om die ervaringen weer
even vast te houden en te verlengen.
Ik kijk terug met een glimlach op mijn gezicht
voel wat was, herinneringen gevangen in de tijd,
vriendschap en liefde die immer verblijd
Hedro 20240406
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Maandag, april 08, 2024 04:07 |
| Mooi! | |
| Aquarel: | Zondag, april 07, 2024 20:38 |
| Heel mooi... om te blijven koesteren. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hedro | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2024 | ||
| Thema's: | ||