Slaperig
Ik ben zo moe
En waar dan van
Van slepen en schoonmaken
Van hechten en losraken
Ledemaat- en hartpijn
De kluts weer eens kwijt zijn
Van voelen ontlopen
En rennen van huilen
Van me achter mijn eeuwige
Muurtjes verschuilen
Ik ben moe en sta vast en
Roep in: de hulplijn
Sta versteld van de uitslag
Want Heer, men vertelt mij
Zeg nou toch eens
De nacht gedag
Je bent moe van moe zijn
En waar dan van
Van slepen en schoonmaken
Van hechten en losraken
Ledemaat- en hartpijn
De kluts weer eens kwijt zijn
Van voelen ontlopen
En rennen van huilen
Van me achter mijn eeuwige
Muurtjes verschuilen
Ik ben moe en sta vast en
Roep in: de hulplijn
Sta versteld van de uitslag
Want Heer, men vertelt mij
Zeg nou toch eens
De nacht gedag
Je bent moe van moe zijn
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, april 21, 2024 18:08 |
| tja ik word al moe wanneer ik dit lees. | |
| Aquarel: | Vrijdag, april 19, 2024 20:45 |
| Ik ben ook het moe zijn zo moe... Goed gedicht. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anynneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2024 | ||
| Thema's: | ||