mijn zwaluwen
Mijn zwaluwen zijn nu net weer hun huisjes
van verleden jaar aan het herstellen
om de eitjes te gaan leggen.
Verleden week zag ik de eerste verkenners al rondzwermen
Het is zo gezellig om ze weer te zien
zo druk doende en vertrouwd met mij
ik kan u het bijna niet met woorden zeggen.
Is het raar? dat mijn emotie hoog op loopt
voor de zwaluwen met hun gevorkte staart
Ik geniet om hun capriolen in de lucht
en hun koppies uit de nestjes als ik met ze praat.
Ja, echt, zo tegen de avond aan is het stil
dan ga ik staan onder de nestjes
kijk omhoog en zeg "hé is daar iemand"?
en ja hoor, de koppies komen naar buiten
en ze turen naar benee
beginnen dan te kwetteren tegen mij
dan ga ik slapen
ben blij.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, mei 12, 2024 06:20 |
| Wat lief. En wat mooi beschreven. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 11, 2024 20:52 |
| Mooi , Heel mooi Wytske, fjne avond met liefs. | |
| Aquarel: | Zaterdag, mei 11, 2024 13:26 |
| Wat lief! Zo leuk... vertederend Liefs, Aquarel |
|
