Bescheidenheig
Bescheidenheid
Een grasspriet in de wei
wie ziet er mij
een zandkorrel in de woestijn
maar meer moet ik niet zijn
laat mij maar langs de rand
want daar is het plezant
niet in de kijker lopen
niet te veel hopen
geen hoge boom
of bloem in het gras
laat me maar stilletjes doen
zodat ik kan zijn wie ik was
Een grasspriet in de wei
wie ziet er mij
een zandkorrel in de woestijn
maar meer moet ik niet zijn
laat mij maar langs de rand
want daar is het plezant
niet in de kijker lopen
niet te veel hopen
geen hoge boom
of bloem in het gras
laat me maar stilletjes doen
zodat ik kan zijn wie ik was
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, mei 14, 2024 02:51 |
| Een heel mooi gedicht, Compostje. Vooral de twee laatste regels spreken me aan. |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 13, 2024 19:59 |
| Knap gedicht | |
| wytske: | Maandag, mei 13, 2024 19:57 |
| tja hoge bomen vangen alleen maar wind, leuk geschreven, bescheidenheid siert je | |
| Aquarel: | Maandag, mei 13, 2024 15:11 |
| Mooi... wat is de wereld zonder zandkorreltje of grassprietje... heel belangrijk, groots, maar ook zo klein en haalt onzichtbaar tussen alles in. Liefs, Aquarel |
|
| Jadzia: | Maandag, mei 13, 2024 13:56 |
| Een bescheiden gedicht en zeker met plezier gelezen..bedankt. Jadzia |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 13, 2024 10:54 |
| eenvoud siert. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Compostje | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2024 | ||
| Thema's: | ||