Zijn we nou zo verschillend?
Denk ik teveel of bekijk en beleef ik de wereld anders dan jij
Heb je niet genoeg meegemaakt 
Om in te zien dat je ook voor jezelf kan en mag kiezen?
Op eigen benen te staan
Niet door een man jezelf te verliezen

Ik weet ik heb veel fouten gemaakt 
Alleen een zoon opgevoed
Tuurlijk je hebt veel geholpen 
Dat waardeer ik en ik ben enorm dankbaar
Maar om hem je eigen zoon te noemen, die jij mede hebt opgevoed
Dat gaat te ver
Jullie hebben een speciale band, jullie eerste kleinkind
Mijn opvoeding, aanmoedigende woorden en liefde hebben hem gemaakt tot wie hij is
Hij is bijzonder en slim, mooi en lief en zo verantwoordelijk en grappig
Hij is mijn alles
Mijn zoon

Mijn opvoeding welke je altijd bekritiseerde 
Elke keer dat ik bij jullie weg ben gelopen vanwege de bemoeienis
Het gevoel dat ik nooit iets goed kon doen
Dat gevoel blijft en is nog steeds
Dat gevoel gaat helaas nooit meer weg

Nooit hebben we diepe gesprekken gehad
Oppervlakkig 
Omdat ik niet wilde praten, en je liet me maar
Waarom?
Kon je het niet
Kijk naar je dochter, probeer haar te bereiken 
Ook al wil ze niet
Ik had zoveel te zeggen 
Maar je kon mijn emotie niet vinden
Dus luisterde ik muziek, luid
En schreef ik alles van me af via gedichten
Dat heeft altijd geholpen
Schrijven

Ik heb geen huisje boompje beestje leven
Geen perfect gezin volgens het boekje
Maar jij ook niet
Je bent getrouwd met een alcoholist
En moet constant op je woorden letten
Jullie voeren geen echte gesprekken
Hij is de baas in huis

Dus ja we zijn enorm verschillend
Ik laat door een man mijn leven niet meer bepalen
Ik heb me twee keer mee laten slepen
Maar ben gelukkig met mijn 2 mannen
We hebben plezier en genieten
Ik hoef geen verantwoording af te leggen
Lieve mam, ik hou van jou
Maar of je echt gelukkig bent
Dat kan ik oprecht niet zeggen

Ongelukkig is het woord 
​​​​​​Jij gaat ermee akkoord 
Spijtig, maar het is jouw keus
Ik heb soms echt met je te doen
Heus




​​​
​​