De druivenranken
Er waren eens twee druivenranken. De ene rank was groot en had volle trossen druiven. De andere rank was klein en armetierig.
‘Waarom heb jij zoveel druiven en ik bijna niets,’ klaagde de kleine rank.
‘Dat komt omdat ik me niet druk maak of ik wel genoeg zon en water krijg. Het gaat zoals het gaat. Maar jij piekert elke dag en daardoor kan je niet goed groeien.’
De kleine rank dacht hierover na. Hij besloot te stoppen met zich druk te maken om alles. Na een week begon hij te groeien en kreeg later mooie volle trossen druiven.
‘Waarom heb jij zoveel druiven en ik bijna niets,’ klaagde de kleine rank.
‘Dat komt omdat ik me niet druk maak of ik wel genoeg zon en water krijg. Het gaat zoals het gaat. Maar jij piekert elke dag en daardoor kan je niet goed groeien.’
De kleine rank dacht hierover na. Hij besloot te stoppen met zich druk te maken om alles. Na een week begon hij te groeien en kreeg later mooie volle trossen druiven.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, juni 07, 2024 11:13 |
| Niet piekeren is de boodschap. Hoe doe ik dat? Pieker ik bij mezelf... Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Vrijdag, juni 07, 2024 10:52 |
| langdurig proces. th | |
| Compostje: | Vrijdag, juni 07, 2024 10:39 |
| Piekeren is idd remmend Inneke, maar vooral angsten, maar dat is ook een vorm van piekeren :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2024 | ||
| Thema's: | ||