Toen was geluk heel gewoon
mijn vriendin moet nog een kaartje boeken
van haar oude stulp tot de maisonnette
ze ziet de schoonheid na de estafette
hij voldoet aan haar gevraagde verzoeken
in hem zie je staal en gewapend beton
een vloer die met eiken is geschreven
in zijn lichaam kon je uitstekend leven
dat af en toe een mankement verzon
sliertjes geluk hangen aan fraaie bogen
die geweven zijn tot aan het plafond
aan romantiek is geen enkel gebrek
over hem is zo te zien niets gelogen
zijn sterke lijf is krachtig en gezond
hij gedraagt zich netjes na haar vertrek
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2024 | ||
| Thema's: | ||