Troost
Troost
Hij was enkele jaartjes ouder
legde zijn hand op haar schouder
bij wijze van begrip en troost
ze was ook zo verwaarloosd
luisterend keek hij haar aan
hij wou er voor haar staan
ongelovend schudde ze haar hoofd
haar vlammetje was gedoofd
maar met begrip en geduld
werd ze in zijn liefde gehuld
geëerd en gewaardeerd,
het tij, was gekeerd
Hij was enkele jaartjes ouder
legde zijn hand op haar schouder
bij wijze van begrip en troost
ze was ook zo verwaarloosd
luisterend keek hij haar aan
hij wou er voor haar staan
ongelovend schudde ze haar hoofd
haar vlammetje was gedoofd
maar met begrip en geduld
werd ze in zijn liefde gehuld
geëerd en gewaardeerd,
het tij, was gekeerd
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, juli 14, 2024 01:42 |
| Prachtig! | |
| teun hoek: | Vrijdag, juli 12, 2024 14:05 |
| vertedering | |
| september: | Vrijdag, juli 12, 2024 13:35 |
| De troost bieden voor groei. Mooi. Warme groet. | |
