op reis
Op reis.
Abraham reisde
Naar Kanaán
Naar het horen van Gods stem.
Hij ging naar onbekend
Gebied ,’t Beloofde land.
Lot ging met hem.
Zo ook mogen
Wij op reis
Waar Heilige Geest ons draagt.
De leidraad is Zijn
Scheppings- Woord
Wat ons door ’t leven draagt.
De ballast van
Het aardse land
Doet er niet toe , minder interessant.
Wij nemen niets
Van ’t aardse
Uiteindelijk mee naar ’t ons Beloofde land.
th
Abraham reisde
Naar Kanaán
Naar het horen van Gods stem.
Hij ging naar onbekend
Gebied ,’t Beloofde land.
Lot ging met hem.
Zo ook mogen
Wij op reis
Waar Heilige Geest ons draagt.
De leidraad is Zijn
Scheppings- Woord
Wat ons door ’t leven draagt.
De ballast van
Het aardse land
Doet er niet toe , minder interessant.
Wij nemen niets
Van ’t aardse
Uiteindelijk mee naar ’t ons Beloofde land.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 12, 2025 15:38 |
| wij reizen door het aardse paradigma, opdat wij het stigma van ons verwijderen, vrij zijn, leren passen in het land op naam van Eerste en Laatste. hans |
|
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, juli 16, 2024 02:27 |
| Graag gelezen! | |
| Aquarel: | Maandag, juli 15, 2024 23:31 |
| Mooi... niks van het aardse materiaal nemen we mee. Hopelijk wel.de liefdevolle banden, en de herinneringen. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2024 | ||
| Thema's: | ||