Geven
Je kan leven om te geven;
al krijg je zelf nooit
Je kan dreigen om te krijgen;
van iemand heel berooid
Je kan snakken en dan pakken;
wanneer je het niet kan krijgen
Maar het mooiste is te delen;
zonder peinzen aan je eigen
al krijg je zelf nooit
Je kan dreigen om te krijgen;
van iemand heel berooid
Je kan snakken en dan pakken;
wanneer je het niet kan krijgen
Maar het mooiste is te delen;
zonder peinzen aan je eigen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, mei 12, 2025 16:13 |
| je gave met het gegevene verenigd voelen worden, het wenkende schenken tegemoet, het wonder vorme je om. groetje, hans |
|
| faucillon: | Zondag, september 08, 2024 10:00 |
| Dank je september. | |
| september: | Zondag, september 08, 2024 09:23 |
| Mooi faucillon. Mooie laatste zinnen ook ter afronding. | |
Over dit gedicht
| Auteur: faucillon |  
|
|
| Gecontroleerd door: faucillon | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2024 | ||
| Thema's: | ||