verborgen
sluipen door het riet..
hopen dat niemand me ziet..
verkleint en verschrompelt..
door het gras..
hopen dat ik veilig was..
heeft iemand mij gezien?
nee niemand die ik ken...
weet wie ik ben...
ik hou me verborgen,
ze hoeven niet te weten wie ik ben..
wat voor pijn wat voor zorgen..
wat ik weet, wat ik schrijf..
en die uitspraak: zorg dat je je zelf blijf..
die doeterniet toe..
maar toch dat spelen maakt me moe...
hopen dat niemand me ziet..
verkleint en verschrompelt..
door het gras..
hopen dat ik veilig was..
heeft iemand mij gezien?
nee niemand die ik ken...
weet wie ik ben...
ik hou me verborgen,
ze hoeven niet te weten wie ik ben..
wat voor pijn wat voor zorgen..
wat ik weet, wat ik schrijf..
en die uitspraak: zorg dat je je zelf blijf..
die doeterniet toe..
maar toch dat spelen maakt me moe...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: 13 jarig britje~vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||