eenzaamheid

ik voel me eenzaam
ik raak meer vrienden kwijt
de pijn nadert me langzaam
dat doen ze omdat het pijnlijk is
ik had goede vrienden
het zijn de leuke tijden die ik mis
ik weet niet hoe ik het moet zegge
iedereen haat mij
ik zal me erbij moeten neerlegge
was ik maar dood
dan was iedereen gelukkig
ik heb genoten van de dingen die je me bood
dit gaat zo niet langer
het doet vreselijk pijn
mijn hart word steeds banger
bang dat ik dood ga
ik dan aan de pijn
als ik alleen sta
daar sta ik dan
met al mijn vrienden
ze willen niet weten wat ik kan
ik moet verder leven
maar dat kan niet
omdat ze mij alleen mij alleen maar pijn kunne geven!

Geschreven door

dees

Reacties op dit gedicht

dees vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

moira:	Dinsdag, december 09, 2003 15:41
ik hoop dat ik je niet in de steek heb gelaten ook al ben ik niet z;on goede vriendin van je ik wil der best voor je zijn hoor ik zie je op school wel weer bij frans kots kots

patoetje:	Donderdag, juni 06, 2002 20:00
Maar meisie toch weet ge ge denkt gewoon da u vriendin u laten vallen ma das gewoon omda ge ze nu heeeeeel hard nodig hebt en dat ze da nie weten maar die laten u heus niet vallen hoor!!!! u reactietje heeft veel goed gedaan bij mij daarom kon ik het niet laten hier ook iets te schrijven dus denk aan de mooie kanten van het leven zo zijn er een heleboel!!! -smakkerd-

Over dit gedicht

Auteur: dees
Gecontroleerd door: klitty
Gepubliceerd op: 06 juni 2002
Thema's: [Eenzaamheid] [Dood] [Zelfmoord]