Lichtvuur
De maan zoekt een weg
Langs een slapeloos beeld
Van deze nacht in het Kamer donker
Je droomt
Een wereld in stilte
van nevel licht en vuur
Laat heimwee toe
In verzachtende woorden
De zee
Dwaalt in na-echo's
Van een herboren lied
En golven fluisteren terug
Iets van de oude taal
Verder
Weet enkel de tijd
Wat je herinnert is nabij
In mijn hart blijf ik nomade
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Woensdag, september 11, 2024 18:59 |
| mooi sterke laatste regel |
|
| Aquarel: | Woensdag, september 11, 2024 17:29 |
| Heel mooi... Ikzelf ben meer een huismus dan een nomade. Ik heb genoten van het gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| Dreaming Star : | Woensdag, september 11, 2024 16:24 |
| Herkenbaar, erg mooi | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 11, 2024 14:11 |
| Je hebt me weer stil weten te krijgen M-Rose met emotie en warmte, Lieve groet, Anneke |
|
| M-Rose: | Woensdag, september 11, 2024 13:52 |
| Ermee geboren ist Alles Merci vo je repliek Vooral bezig blijven met leven nu |
|
| M-Rose: | Woensdag, september 11, 2024 13:49 |
| Je kant ni worden Je bent ervan mee geboren |
|
| faucillon: | Woensdag, september 11, 2024 13:44 |
| heerlijk zweven in woorden en wijs ooit word ik ook nomade, lekker tanen, lekker grijs |
|
| teun hoek: | Woensdag, september 11, 2024 11:22 |
| eindeloos. | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2024 | ||
| Thema's: | ||