Kreupel
Knoken kreunen, gewrichten kraken
Rimpels van de tijd, die nooit zal staken
Elke beweging, een lichte schok
Uit noodzaak steunen op een wandelstok
Pasjes krimpen elke dag tot immer zo klein
Een dag zal zelfs... geen pas meer mogelijk zijn
Lang zal je leven
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Woensdag, september 11, 2024 18:57 |
| het heeft ook wel iets komisch vooral dat Lang zal je leven aan het eind. | |
| faucillon: | Woensdag, september 11, 2024 17:44 |
| Dank je ^^ | |
| Aquarel: | Woensdag, september 11, 2024 17:34 |
| Waar we niet steeds bij stilstaan, moest het zijn | |
| Aquarel: | Woensdag, september 11, 2024 17:34 |
| Mooi omschreven hoe het kan zijn wanneer je lichaam langzaam maar zeker steeds verder opgeeft. Lopen is iets waar ee niet steeds bij stilstaan, totdat het niet meer gaat... Liefs, Aquarel |
|
| faucillon: | Woensdag, september 11, 2024 14:38 |
| Wat een mooi compliment. Dank je! | |
| M-Rose: | Woensdag, september 11, 2024 14:36 |
| Knok Rimpel Elke beweging Uit Pasjes Een dag Lang Je bent een tovenaar met woordspelingen en beeldvorming |
|
Over dit gedicht
| Auteur: faucillon |  
|
|
| Gecontroleerd door: faucillon | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2024 | ||
| Thema's: | ||