De duisternis
De duisternis
Een duisternis omhult,
de wonden van het verleden.
Verbergt hoe pijnlijk de waarheid is,
en het besef dat elke actie,
onherroepelijke gevolgen kent,
leidend naar dezelfde weg.
Een onmachtig zelfbesef,
vastklampend aan het ongrijpbare geloof,
dat dit het leven is.
Een duisternis, zo diep,
die je wezen gevangen houdt,
en nu zijn ware gelaat onthult.
Het gevoel, overmand,
dat de pijn en het verdriet vergeefs zijn,
dat de schade niet te verbergen valt.
Alles stapelt zich op, tot één geheel,
onder de schaduw die zich werpt over je ziel.
En het besef daalt in,
dat dit het einde is van een lange weg.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, september 14, 2024 19:12 |
| Indringend gedicht. | |
| september: | Zaterdag, september 14, 2024 17:13 |
| Een punt waar je niet wilt zijn maar waar een mens wel kan geraken. Mooi gedicht. | |
| teun hoek: | Zaterdag, september 14, 2024 14:01 |
| op weg naar het licht | |
| Clarice: | Zaterdag, september 14, 2024 10:59 |
| Frisjes is het | |
Over dit gedicht
| Auteur: Peersmans 2 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2024 | ||
| Thema's: | ||