Terug naar toen
toen de wind zweeg
sloot ze haar ogen
haar gedachten dwaalden terug
naar eerder geleefde tijden
lang hoefde ze niet te denken
om in haar droom te stappen
het was de warmte
die bezit van haar nam
haar duwde naar de plaats
waar ze in de lente van haar leven
de in de herfst gevallen kastanjes zocht
terug was ze naar toen
naar de plek waar ze altijd naar
zal blijven verlangen en zal missen
maar waarvan ze ook altijd
de warmte zal blijven voelen
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2024 | ||
| Thema's: | ||