Haar bedje gemaakt van een kistje
Haar bedje gemaakt van een kistje
Het was een moment opname
die mij terug bracht in tijd
een oude foto uit een oude doos
geschoten in ons ouderlijk huis
even was ik weer daar
in de woonkamer verwarmd
door een kolen kachel
waarin kooltjes smeulden
luistert naar de radio
waaruit mono klanken klonken
waar moeder al breiend naar luisterde
en vader dommelde in een luie stoel
nostalgie het liet me even zweven
en in gedachten gaf ik mijn pop
nog een keer een kus
voor ik haar terug lag in haar bedje
haar bedje gemaakt van een kistje
en haar dekentje een oud stuk gordijn
verknipt en gezoomd door mijn moeder
dit alles is niet meer
de herinnering moet het doen
en hij doet het
christa
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, oktober 08, 2024 22:15 |
| Het is niet meer | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, oktober 08, 2024 06:58 |
| Mooi | |
| Aquarel: | Maandag, oktober 07, 2024 21:51 |
| Mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2024 | ||
| Thema's: | ||