het zwijgend water
lauw was de wind
loom hingen takken
van een grote wilg
in het rimpelloze water
waar ook wit donzen wolken
zich in spiegelden
bij het vage licht
van gebroken zonnestralen
wat je een gevoel gaf
dat je ziel zich opende
om zich in te verengingen
met het zwijgend water
christa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2024 | ||
| Thema's: | ||