Als bomen slapen
ik hoef niet te graven
naar wortels
want zelfs
als de bomen slapen
en bloemen
onzichtbaar zijn
laten de zaden
gezaaid door dierbaren
die het aardse ruilden
met eeuwigheid
weten dat
ze in mijn hart
altijd aanwezig zijn
tastbaar afwezig
ja…
ontastbaar aanwezig
onvoorwaardelijk ja…
en ondanks het gemis
zoek ik rust
in hun vrede
christa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2024 | ||
| Thema's: | ||