Herfststorm
wolken worden opgejaagd
alles wat beweegt
wordt geplaagd
de storm met zijn getier
zwiept alles heen en weer
met een duivels plezier
het is één en al
onrust daarbuiten
de storm beukt
tegen de ruiten
van haar gedachten
ze kent de kracht van de storm
die soms in haar woedt
en die alle verworven zielenrust
in één vlaag verdwijnen doet
ze voelt zich onbehaaglijk met
die herkenbare kracht daarbuiten
en kijkt argwanend toe
door haar hopelijk
stormbestendige ruiten