De kortste dag ( deel 2 )
De kortste dag 2
in de schemer van het jaar
waar licht en donker elkaar raken
staat de winter op de drempel
klaar om zijn intrede te maken
de zon een bleke schijf aan de hemel
kruipt traag langs de horizon
alsof ze aarzelt om te verdwijnen
in een dag die nauwelijks begon
kale bomen staan als silhouetten
tegen een grauwe winterlucht
de natuur houdt haar adem in
in afwachting van de langste nacht
vogels zoeken vroeg hun nest
mensen haasten zich naar binnen
waar kaarsen en vuur warmte brengen
en verhalen opnieuw beginnen
maar in deze donkere tijden
schuilt een sprankje hoop zo teer
want na de kortste dag keert het tij
en groeit het daglicht keer op keer
zo vieren wij dit keerpunt
met tradities oud en nieuw
in het besef dat na de duisternis
het licht weer schijnt fris en puur
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2024 | ||
| Thema's: | ||