In de namiddag van mijn bestaan
In de namiddag van mijn bestaan
Wachten geduldig geschenken schier onbereikbaar
Dromen en wensen die ik stiekem al had laten gaan
Zijn ineens in levenden lijve daar
Nieuwe dromen brengen
Soms ook angst en verdriet
Terwijl mijn schaduw blijft lengen
En jij het einde al voorziet
Want hoe roekeloos
Wij ook dwalen
Wie ik koos
Zou ik opnieuw kiezen, ontelbare malen
Los van wat jij mij nu hebt gegeven
Los van het vervullen van mijn diepste wens
Los van de tranen van het leven
Los van jouw co-creatie van deze mens
En toch voel ik mij schier verloren
Eenzaam wanneer niet alleen
Waarom lukt het met al dat koren
Niet op de molen en voel ik slechts de molensteen
Dat alles weet jij te verstommen
Met slechts een blik of jouw schaterlach
We zijn niet voor niets zo hoog geklommen
Al is het nu vechten, elke dag
Opgeven is ons onbekend
We vinden onze synergie wel weer
Bouwen samen ons liefdesmonument
Jij en ik, keer op keer
Wachten geduldig geschenken schier onbereikbaar
Dromen en wensen die ik stiekem al had laten gaan
Zijn ineens in levenden lijve daar
Nieuwe dromen brengen
Soms ook angst en verdriet
Terwijl mijn schaduw blijft lengen
En jij het einde al voorziet
Want hoe roekeloos
Wij ook dwalen
Wie ik koos
Zou ik opnieuw kiezen, ontelbare malen
Los van wat jij mij nu hebt gegeven
Los van het vervullen van mijn diepste wens
Los van de tranen van het leven
Los van jouw co-creatie van deze mens
En toch voel ik mij schier verloren
Eenzaam wanneer niet alleen
Waarom lukt het met al dat koren
Niet op de molen en voel ik slechts de molensteen
Dat alles weet jij te verstommen
Met slechts een blik of jouw schaterlach
We zijn niet voor niets zo hoog geklommen
Al is het nu vechten, elke dag
Opgeven is ons onbekend
We vinden onze synergie wel weer
Bouwen samen ons liefdesmonument
Jij en ik, keer op keer
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Vrijdag, januari 17, 2025 21:21 |
| de strofe met los zou ik aanpassen. | |
| september: | Woensdag, januari 15, 2025 20:54 |
| Ik wil het graag nog een paar keren lezen :) Ik lees hoop en verdriet maar als ik nog een paar keer herlees ... begrijp ik het vollediger. Warme groet | |
| september: | Woensdag, januari 15, 2025 20:50 |
| Mooi hoopvol en inhoudelijk interessant gedicht Pathos Ik vind het mooi.. |
|
| Terriece Dee: | Woensdag, januari 15, 2025 17:57 |
| En daar kwam de donder, die donkerste dag die ieder in zijn leven beleven moet en/of mag. Dagen, weken, maanden kunnen zo voorbij gaan. Maar op een dag breekt ook de Zon weer door. Het is zoals het is. Samen wanneer eenzaam. Vraag, en U krijgt gehoor.... |
|
| Terriece Dee: | Woensdag, januari 15, 2025 17:57 |
| En daar kwam de donder, die donkerste dag die ieder in zijn leven beleven moet en/of mag. Dagen, weken, maanden kunnen zo voorbij gaan. Maar op een dag breekt ook de Zon weer door. Het is zoals het is. Samen wanneer eenzaam. Vraag, en U krijgt gehoor.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pathos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2025 | ||
| Thema's: | ||