1909m
laat mij hier maar pedaleren en er zijn
naast mij hoor ik gekeuvel zie vertier
ze lachen de mensen hebben plezier
ooit schreef ik met mijn fiets in een ravijn
de Mont Ventoux boezemde geen angst in
acht procent , een kapotte derailleur
en tevens ook nog andere malheur
was niet bevorderlijk voor een goed begin
over de bergen vleugelde ik wekenlang
knuffelde de hitte, het smeltende teer
krijtte met speels gemak elke bocht aan
1909 meter hield mij ook niet in bedwang
ik ontworstelde me aan zijn steil verweer
de kale berg liet me kalmpjes begaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2025 | ||
| Thema's: | ||