Tranen in de vijver.

Er is een meisje die ik ken
en ze huilt om de domste dingen.
Ze is zo rap gekwetst en wil
een nieuw leventje beginnen.
Ik heb ze vandaag nog zien wenen
aan de vijver om de hoek en ze had
wel duizend zakdoeken in haar broek.
Haar ogen waren nat net zoals de vijver
ze straalde alletwee iets uit maar wat
weet ik niet.
De vijver huilde precies met haar mee of
weende zij mee met de vijver.
Vreemde dingen om die hoek en een dagje later
was de vijver zoek.
Het meisje begon nog harder te wenen en toen vroeg ik haar even waar is jou vijver gebleven ?
Het meisje keek me met traanogen aan : Heb jij mijn vijver dan zien staan ?
Ik zei langs die raare hoek ? ja maar daar was vandaag die vijver zoek !
We gingen samen eens kijken maar alles was gewoon met een Illuzie te vergelijken.Dagen later was er weer een plas en zagen we dat de vijver er weer was. Het meisje moest weer wenen maar de vijver had haar tranen verdwenen.