Onthaast met liefde
Zacht leun ik tegen je aan
wil diep kronkelen
in al je zachte plekken
kus ik verlegen
een kus van spanning
op je volle lippen
strelend over je kleding
waar tussen onverwachts huid
voelbaar de vingers binden
ogen raken de glans
in twinkelende vreugde
van eenwording
onthaast met liefde
in tederheid en warmte
was het moment maar
eeuwig.
06-06-‘02/21:25
Reacties op dit gedicht
| Angelina Lavender: | Zondag, december 23, 2007 04:55 |
| Yep pas meegemaakt :-) heerlijk! | |
| margot: | Maandag, juni 10, 2002 22:38 |
| knap lief en teder liefs,margot |
|
| Sheena: | Vrijdag, juni 07, 2002 00:08 |
| we want more ;-) Sheen |
|
| Voske: | Donderdag, juni 06, 2002 23:40 |
| Een kanjer van een liefdesgedicht Wil. | |
| Koelemij, Harold: | Donderdag, juni 06, 2002 22:02 |
| een schoonheid Wil | |
