Een hemel lief blauw

Tijdens vriendschappen heb ik
de generositeit van de ziel
van menigte beleefd in
geestelijke en materiële
daden.

Ik reisde naar de wolken
met diegenen die
de mensheid mochten
en teder beaamden.

Een hemel lief blauw,
met mooie witte vlekken
heb ik voor me gezien
en gevoeld van binnen.

Vriendschap was niets anders
dan sterven in momenten
op zielniveau voor iemand
die lief was jegens
de medemens.

Een rijkdom van harmonie
en barmhartigheid mocht ik
meemaken en waarnemen
op balans momenten.

07-02-2025

Geschreven door

Horizon01

Reacties op dit gedicht

Horizon01 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Horizon01:	Zondag, mei 11, 2025 10:28
Je hebt gelijk Hans, bedankt. Groetje,

Hans Winter:	Zaterdag, mei 10, 2025 13:51
een vriend blijft verwijzend van hier naar verder verenigd gelijkend Ene reikend wezen. hans

Horizon01:	Vrijdag, februari 07, 2025 23:15
Dank je Aquarel voor je aardige woorden. Groetjes en fijne dagen,

Aquarel:	Vrijdag, februari 07, 2025 23:00
Mooi dat mee te mogen maken en mooi geschreven ook. Ik wens jou nog veel van zulke fijne ontmoetingen en momenten toe. Liefs, Aquarel

Over dit gedicht

Auteur: Horizon01
Gecontroleerd door: Horizon01
Gepubliceerd op: 07 februari 2025
Thema's: [Genegenheid] [Bewondering] [Geluk]