nederlands
leven
het oude en nieuwe
ik lijm de letters die door twijfel verscheurd werden
en vormen weder woorden tot zinnige zinnen van verleden zonder de pijn te voelen van voorheen
verleden niet vergeten maar vervaagd tot een mist in de duister
teksten herschreven tranen weggeveegd want nimmer komt terug wat zo diep gesneden heef tin het hart
luisterend naar de stilte in geest dat de tijd heeft doen stilstaan om stuk voor stuk elk detail aan elkaar te kleven om hierna verder te kunnen gaan in het heden
hiljaa
het oude en nieuwe
ik lijm de letters die door twijfel verscheurd werden
en vormen weder woorden tot zinnige zinnen van verleden zonder de pijn te voelen van voorheen
verleden niet vergeten maar vervaagd tot een mist in de duister
teksten herschreven tranen weggeveegd want nimmer komt terug wat zo diep gesneden heef tin het hart
luisterend naar de stilte in geest dat de tijd heeft doen stilstaan om stuk voor stuk elk detail aan elkaar te kleven om hierna verder te kunnen gaan in het heden
hiljaa
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Zaterdag, februari 08, 2025 12:33 |
| Heel mooi geschreven eerst verwerken en dan..........door | |
| Aquarel: | Zaterdag, februari 08, 2025 09:27 |
| P.S.: moet waarschijnlijk zijn: wat zo diep gesneden heeft in het hart... Liefs, Aquarel |
|
| Aquarel: | Zaterdag, februari 08, 2025 09:24 |
| Heel mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| christina: | Zaterdag, februari 08, 2025 08:42 |
| fijn om jou woorden weer te lezen ze vormen prachtige zinnen liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hiljaa |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2025 | ||
| Thema's: | ||