Versje zonder titel
Kleine schoentjes, wit -
een onbetreden pad
een nooit geroepen naam
een wiegelied
dat niemand hoort.
een onbetreden pad
een nooit geroepen naam
een wiegelied
dat niemand hoort.
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Dinsdag, februari 11, 2025 22:02 |
| de inhoud toont iets triest, raakt mij het tja dat is de vraag. | |
| Aquarel: | Dinsdag, februari 11, 2025 21:41 |
| Wat verdrietig, veel sterkte. Wel heel mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Compostje: | Maandag, februari 10, 2025 14:22 |
| mooike | |
| september: | Maandag, februari 10, 2025 13:29 |
| Hier past stilte in gevoel. Kracht wens ik toe. | |
| september: | Maandag, februari 10, 2025 13:25 |
| Stil en zuiver... heel bijzonder | |
| christina: | Maandag, februari 10, 2025 12:33 |
| stil makende zinnen weinig woorden zeggen heel veel liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ErikG 64 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2025 | ||
| Thema's: | ||