Tijd als een fluistering in de wind
Tijd als een fluistering in de wind
*****
tijd stroomt als een rivier
fluisterend langs de oevers
onzichtbaar maar altijd aanwezig
een kracht die alles omvat
geen begin geen einde
slechts een eindeloze cirkel
verleden verweven met de toekomst
en heden dansend op de randen
kristallen momenten
in eeuwigheid bevroren
herinneringen als sneeuwvlokken
ze vallen en verdwijnen
tijd is een mysterie
een fluistering in de wind
verborgen in de schaduw van het leven
een eeuwige reis zonder bestemming
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, februari 15, 2025 22:15 |
| Herkenbaar en weer beeldend gebracht. Graag gelezen en gelezen en gelezen... | |
| M-Rose: | Zaterdag, februari 15, 2025 10:26 |
| Tis een gekende voorbijganger die je per seconde duidelijk "toefluistert" hoe laat het is. | |
| Aquarel: | Zaterdag, februari 15, 2025 09:48 |
| Altijd aanwezig, en toch zo ongrijpbaar. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2025 | ||
| Thema's: | ||