Ondersteboven
Ondersteboven
de achterkant gesloten
en keuze komt te vlug
Het gaat niet meer naar links
en d'andere kant ook niet
't restant van vele kansen
gebruikt dezelfde brug
Het moet niet verder hoog
of neer tot de limiet
En blijf je in het centrum
draagt alles op je rug
waar kleur verdwijnt en licht vervaagt
het is een doods gebied
loop simpelweg rechtdoor
geen toeval brengt je terug
de richting van een levensweg
licht daar in het verschiet
Reacties op dit gedicht
| christina: | Zondag, februari 23, 2025 10:11 |
| prachtig ! liefs van mij |
|
| Dreaming Star : | Zaterdag, februari 22, 2025 17:32 |
| Mooi gedicht, stemt dromerig | |
| september: | Zaterdag, februari 22, 2025 14:19 |
| Mooi Waterval | |
| Compostje: | Zaterdag, februari 22, 2025 11:36 |
| Klopt! | |
| wijnand.: | Zaterdag, februari 22, 2025 08:18 |
| heel fraai | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: waterval | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2025 | ||
| Thema's: | ||