Fata Morgana
Als het moment van dromen daar is
droom ik weg op mijn dromendaris.
Een escapade zo wild en in nevels gehuld
een lied in de nacht dat mijn wensen vervult.
Bloem in de woestijn, door niemand bekeken
drager van verlangens die niet durven spreken.
Oh, dromendaris, breng me daarheen
waar grenzen vervagen tot een visioen alleen.
De horizon lonkt, een sluimerend licht,
de dromen ontwaken in het ochtendlijk zicht.
droom ik weg op mijn dromendaris.
Een escapade zo wild en in nevels gehuld
een lied in de nacht dat mijn wensen vervult.
Bloem in de woestijn, door niemand bekeken
drager van verlangens die niet durven spreken.
Oh, dromendaris, breng me daarheen
waar grenzen vervagen tot een visioen alleen.
De horizon lonkt, een sluimerend licht,
de dromen ontwaken in het ochtendlijk zicht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ErikG 64 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2025 | ||
| Thema's: | ||