De spreeuw bewondering (2)
De Spreeuw 2
*****
het bos zat vol met spreeuwen
hun geluiden een symfonie van leven
elk liedje een verhaal een echo
in die wirwar van geluiden
hoorde ik een specht
daar waar ik een specht verwachtte
zag ik alleen spreeuwen
meesterlijke imitators
van kloppen en geluiden
met veren zo zwart en glanzend
een spreeuw zong niet alleen
zijn eigen lied hij nam de stem aan
van een ander prachtige vogel
van de specht maar zonder de kleuren
maar even mooi van wie hij imiteerde
deze vogel een meester van imitatie
liet me geloven in illusies
bracht me ook vreugde
met zijn verrassende talent
zittend op een met mos bedekte tak
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, maart 05, 2025 16:43 |
| Wat bijzonder dat ze dat kunnen! Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2025 | ||
| Thema's: | ||