Zin
Zin.
De aarde is gevuld
Met zinnen
Zinloos doch ook zinvol in kleur.
Zij vallen daags
Op onze deurmat
Verrassen soms in grijze sleur.
Eén zin reeds kan
Ons doen ontplooien
Op wie wij eigenlijk willen zijn.
Gelukkig in
Het autonome
Gevrijwaard van de aardse pijn.
Opeens dat nieuwe
Vollen rijke leven
Zo fel begeerd, steeds buiten bereik.
Nu in volle wasdom
Rijk ontsproten
In geeigende gulden praktijk.
th
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2025 | ||
| Thema's: | ||