Leren om te zijn
Wees nu eens eerlijk
Hoeveel vlinders sterven aan gebroken vleugels?
En hoeveel vinden hun weg terug naar de lucht?
Er zijn twee wegen naar boven
Jij hebt de jouwe al lang gekozen
Herhaal het zo vaak als je wilt
Met je hoofd onder water, je longen vol met lucht
Adem je woorden uit, laat de zwaartekracht er in
Ik kan dit niet, ik kan dit, niet, ik kan dit niet
Toch wordt het altijd nog vandaag
Je weet best wat ze zeggen
Een leven om te leren, maar geen dag is echt van jou
Jouw hartslag is snel genoeg om een stad te laten herleven
Ze zouden meer recht hebben dan jij
Je verwerpt het als een stuiver, het treft hen als een bom
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, april 01, 2025 15:57 |
| Mooi Shadowstander. Diepzinnig en mooi om de woorden door te laten dringen. Als ervaring. | |
| Aquarel: | Maandag, maart 31, 2025 23:12 |
| P.S.: dat is dubbel liefs geworden ;-) | |
| Aquarel: | Maandag, maart 31, 2025 23:08 |
| De vlinders met gebroken vleugels, mooie beeldspraak . Er zijn twee wegen naar boven. Jij hebt de jouwe al lang gekozen. Welke twee wegen? Ik lees wat wanhoop erin, soort van verdrinken en toch wordt het altijd nog vandaag. Een ietwat mysterieus gedicht voor mij om te lezen. Ik zal het morgen nog eens herlezen. Welterusten alvast en een fijne avond nog. Liefs, Aquarel Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: shadowstander | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2025 | ||
| Thema's: | ||