Verborgen
Verborgen
Je bent je plezier al zo lang geleden verloren
Een muur gebouwd
Zo hoog als een toren
Je gezicht staat star en koud
Mensen lopen je voorbij
Omdat je afstand uitstraalt
Wanneer keert het tij?
Is wat continu door jouw hoofd maalt
Zoveel ellende en verdriet
Zoveel gevochten en gestreden
Iets wat niemand ziet
Is hoeveel jij hebt geleden
Je liefde zou je zo graag delen
Maar blijft verborgen
Achter de angst voor velen
Zoveel ontembare zorgen
Je lach verborgen achter boosheid
Je scherpe tong staat voor je lieve woorden
Lever je elke dag een onzichtbare strijd
Tegen de slot akkoorden
Verborgen blijft het verlangen naar betere tijden
Wat vertrouwen durf jij niet meer
Te lang heb jij alleen moeten strijden
Dus leg jij je bij jouw lot neer
©Xaviera van Ankeren
29-1-2024
Je bent je plezier al zo lang geleden verloren
Een muur gebouwd
Zo hoog als een toren
Je gezicht staat star en koud
Mensen lopen je voorbij
Omdat je afstand uitstraalt
Wanneer keert het tij?
Is wat continu door jouw hoofd maalt
Zoveel ellende en verdriet
Zoveel gevochten en gestreden
Iets wat niemand ziet
Is hoeveel jij hebt geleden
Je liefde zou je zo graag delen
Maar blijft verborgen
Achter de angst voor velen
Zoveel ontembare zorgen
Je lach verborgen achter boosheid
Je scherpe tong staat voor je lieve woorden
Lever je elke dag een onzichtbare strijd
Tegen de slot akkoorden
Verborgen blijft het verlangen naar betere tijden
Wat vertrouwen durf jij niet meer
Te lang heb jij alleen moeten strijden
Dus leg jij je bij jouw lot neer
©Xaviera van Ankeren
29-1-2024
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Xaviera van Ankeren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2025 | ||
| Thema's: | ||