De merel
De merel
*****
in de stilte van de ochtend
draagt de merel zijn lied
een fluistering van de ziel
verweven met de adem van de aarde
een echo van verwondering
onder de wijdse hemel
waar de sterren zich terug trekken
vindt elk noot zijn weg
door de oneindigheid van de tijd
een dans van licht en schaduw
de takken wiegen zacht
als de wind zuchtend ontwaakt
en in de eenvoud van het moment
ontvouwt de schoonheid zich
als een bloem die bloeit
mysterie omarmt de klanken
en de wereld ademt mee
een merel een boodschapper
van verborgen wonderen
die ons omringen in de stilte
*****
christa
Reacties op dit gedicht
