Ons dagelijks brood
Ochtendstond lieft het landschap
snelwegen, huis, nooit 't gras vergeten
want dromerig onaangedaan roze
vangt aan, in ontstaan, de cirkel
draait rond, kringetjes over glasrand
er zal gezongen worden
niet altijd in teder rozerood
ik eet het dagelijks brood
alsof de schuld niet
-of het kleine kwaad-
doorgaat voor 'n kubus
spel met kleur opdat 't klopt
hoekiger gedreven voor goed
opdat leven klopt met leven
en het puntje op mijn jij en ik
zij was het die dag van ontstaan
haar woede werd geboren, 'n dochter
creatie van vals spiegelbeeld
een kind consumeerde, absorbeerde
schuld en offerlam gemaakt
want wat zou liefde anders doen
het kwaad werd groot, de kubus rond
zonde(r) haar eet 't dagelijks brood.
(een droom voor elk offerlam
Sta op en wandel)
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, april 11, 2025 10:22 |
| Dit is een hele mooie reactie Horizon. Dank je wel daarvoor. Ook voor je trouwe reageren. Het gedicht is overigens ook geschreven met de Paastijd voor ogen. Dank u wel en een mooie dag Horizon ☆☆☆ |
|
| Horizon01: | Donderdag, april 10, 2025 16:15 |
| Ik lees hier een open gedicht van jou September met diepe littekens daarin. Met respect voor je openheid en dat jij je kwetsbaarheid laat zien. Sterkte met je verdriet en veel licht op je pad wens ik jou/bid ik voor jou. Groetjes, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2025 | ||
| Thema's: | ||