Oud worden
Je rent op en neer,
heen en weer.
Naar boven en weer naar beneden,
overal leg je willekeurig spullen neer.
Die je later niet meer terug kunt vinden,
net zoals vroeger met kleine kinderen.
Wordt het overal zoeken,
in het ergste geval moet men zelf God erbij roepen.
Waarna het toch teruggevonden wordt,
op een plek die je al tien keer hebt doorzocht.
Maar de schaamte die is het groots,
omdat op iedereen behalve jezelf ben je op zo’n moment ontzettend boos.
heen en weer.
Naar boven en weer naar beneden,
overal leg je willekeurig spullen neer.
Die je later niet meer terug kunt vinden,
net zoals vroeger met kleine kinderen.
Wordt het overal zoeken,
in het ergste geval moet men zelf God erbij roepen.
Waarna het toch teruggevonden wordt,
op een plek die je al tien keer hebt doorzocht.
Maar de schaamte die is het groots,
omdat op iedereen behalve jezelf ben je op zo’n moment ontzettend boos.
Reacties op dit gedicht
| Pitsikato: | Zaterdag, april 12, 2025 14:01 |
| Dank je wel Aquarel en September. Voor jullie 'steeds' positieve reacties! |
|
| september: | Donderdag, april 10, 2025 10:47 |
| Een vergeetachtigheid die niemand wil maar soms toch gebeurt... Mooi Pitsikato |
|
| Aquarel: | Woensdag, april 09, 2025 22:09 |
| Dat zou kunnen, veel mensen willen graag oud worden maar niet oud zijn. Soms komt de ouderdom met gebreken. Dat kan lichamelijk zijn maar ook geestelijk zoals in dit gedicht. Warrig zijn... Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pitsikato | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2025 | ||
| Thema's: | ||