Zo nam Workum afscheid
Ook al schijnt de zon uitbundig vandaag
rond en in de grote kerk is ‘t stil en traag,
dorpelingen staan zwijgzaam te kijken,
naar ‘t leven dat moest wijken.
De klokken luiden traag en zwaar,
de wind strijkt zacht als laatste gebaar.
Tranen worden weggeveegd,
de stilte spreekt, waar taal niet weegt.
De houten kist, een groet, een lied,
orgelklanken ondersteunen ‘t intens verdriet.
Dorpsgenoten volgen de auto met de baar,
in gedachten steun zoekend bij elkaar
Als het gevolg de begraafplaats betreedt,
draagt de hechte gemeenschap ‘t leed
Slechts vogelgezang begeleidt ‘t laatste traject
in dankbaarheid, en in stil respect.
Hedro 20250415