Waar het stil wordt
Rust (2)
*****
rust fluistert
tussen de takken van oude bomen
waar de schaduw danst
met het licht
de aarde ademt
langzaam haar geheimen
uit en de lucht draagt het gewicht
van vergeten dromen
een zachte bries
streelt de ziel
en laat de tijd vervagen
in de stilte van het moment
hier vindt het hart
zijn weg terug naar de essentie
waar de chaos verstomt
en de eenvoud spreekt
in de ruimte
tussen gedachten
bloeit rust als een
bloem in de ochtendzon
een belofte
van harmonie
in de werveling
van het bestaan
*****
christa
Reacties op dit gedicht
