Het ochtendgloren
Het ochtendgloren
*****
in de schemering van het ochtendgloren
ademt de wereld zachtjes in en uit
tussen de sluiers van het morgenlicht
ontwaakt de stilte van de ziel
een zonnige relaxte zondag
waar tijd vervloeit zijn naam verliest
en de zon een gouden schaduw is
die over het grasveld glijdt
bomen leken schimmen nu weer bomen
hun bladeren dansen in het ritme van de wind
een stille serenade aan de oneindigheid
waar dromen en werkelijkheid samenvloeien
de horizon glimlacht als een oude vriend
de zee zingt haar eeuwige lied
terwijl de golven de kustlijn kussen
en de wereld een moment van rust vindt
*****
christa
*****
in de schemering van het ochtendgloren
ademt de wereld zachtjes in en uit
tussen de sluiers van het morgenlicht
ontwaakt de stilte van de ziel
een zonnige relaxte zondag
waar tijd vervloeit zijn naam verliest
en de zon een gouden schaduw is
die over het grasveld glijdt
bomen leken schimmen nu weer bomen
hun bladeren dansen in het ritme van de wind
een stille serenade aan de oneindigheid
waar dromen en werkelijkheid samenvloeien
de horizon glimlacht als een oude vriend
de zee zingt haar eeuwige lied
terwijl de golven de kustlijn kussen
en de wereld een moment van rust vindt
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2025 | ||
| Thema's: | ||