Mientje Bontekoe haar appeltaart 

Kan zo op een prentekaart 

Tussen machines en rupsbanden 

Is ze een baken in de tijd 

Een huisvrouw die niet slijt 

Zelfs al raakt de wereld 

Om haar heen het kwijt 

Haar serviesgoed en haar manier van doen 

Ook al blaast de generaal 

Hoog van ‘t blazoen 

Is zij voor ons allemaal 

De heldin met stamppot en met fatsoen 

Klein in haar daden, groots in haar zijn 

De samenleving in het ravijn 

Het is veel om te beseffen 

Voor Mientje Bontekoe haar brein 

Leerden we het maar af, 

Maar het gebeurt steeds weer 

Mientjes verse groentesoep 

Smaakt nog altijd naar troost en meer 

Huiselijkheid, als tegenhanger van zeer 

Mientje, Mientje Bontekoe 

De heldin van weleer.