De zandloper
De zandloper
*****
tijd heeft geen pauze
de zandloper stroomt onvermijdelijk
elke druppel een moment dat nooit stopt
een dans van vergankelijkheid en eeuwigheid
de tijd fluistert in stilte
een geheim dat zich niet laat vangen
de zandkorrels glijden door de vingers
verliezen zich in het ongrijpbare
de uren vervagen als ochtendmist
een schaduw die zich uitstrekt zonder einde
de tijd is geen vriend of vijand
alleen een aanwezigheid die altijd blijft
in de leegte tussen nu en toen
wacht de mystiek van het onzichtbare
een herinnering die nooit verbleekt
een eeuwigheid in een enkele ademhaling
****
christa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2025 | ||
| Thema's: | ||