een pad van kinderkopjes onder voeten huizen leunen tegen elkaar gordijnen bewegen als adem in het ochtendlicht bloemen vensters kleuren de stilte
een beekje kronkelt langs het dorpsplein water draagt de echo van stemmen die kwamen en gingen een kat sluipt langs een houten hek tijd ligt op de daken in zongewassen lagen
geuren van vers brood mengen zich met koffie een deur zwaait open een glimlach kom maar binnen zegt een stem ga zitten en eet en drink gezellig mee
aan de tafel verhalen als golven lachjes mengen zich met het ochtendlicht de dag ontwaakt in zachte gebaren een thuis dat leeft in ieder woord ik schilderde mijn gedachten in woorden