Verheugen
“Verheugen”
Ik tel geen dagen, ik proef ze.
Elke ochtend een kruimel minder
op 't brood van ’t aller daagse.
Elke minuut,
een rits die opengetrokken wordt
van de koffer van verlangen.
Ik zie het alweer voor me.
De zon die niet vraagt of ik haast heb.
De wind die mijn plannen verwaait.
De tijd – die zich eindelijk zegt:
“Vandaag hoef je niks.”
Dagvulling schakelt langzaam
naar ruis gelijke de ruisende
golven van de zee.
die geen deadline kennen.
Vakantie,
’t Is een gevoel dat alvast begint
in hart en ziel
als je zo nu en dan denkt:
“Nog zoveel nachten slapen.”
Ik glimlach vooruit naar de horizon
nog voor ik daar ben.
Want het mooiste van vakantie
zit soms al
in het verheugen op……
Hedro 20250525
Ik tel geen dagen, ik proef ze.
Elke ochtend een kruimel minder
op 't brood van ’t aller daagse.
Elke minuut,
een rits die opengetrokken wordt
van de koffer van verlangen.
Ik zie het alweer voor me.
De zon die niet vraagt of ik haast heb.
De wind die mijn plannen verwaait.
De tijd – die zich eindelijk zegt:
“Vandaag hoef je niks.”
Dagvulling schakelt langzaam
naar ruis gelijke de ruisende
golven van de zee.
die geen deadline kennen.
Vakantie,
’t Is een gevoel dat alvast begint
in hart en ziel
als je zo nu en dan denkt:
“Nog zoveel nachten slapen.”
Ik glimlach vooruit naar de horizon
nog voor ik daar ben.
Want het mooiste van vakantie
zit soms al
in het verheugen op……
Hedro 20250525
Over dit gedicht
| Auteur: Hedro | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2025 | ||
| Thema's: | ||