Moed
Het is weer zover,
de moed is naar mijn schoenen verhuisd.
De slagen waren hard en pijnlijk.
Ze sloegen haar naar de hel.
Haat en gal gaan samen
hand in hand door mijn corps.
Alsof ze de weg kennen
en vaste bewoners zijn.
Maar mijn geest
is een onoverwinnelijke strijder.
Hij vecht als een leeuw
en beschermt zijn torso.
Op een keer vindt hij zijn sterkere
en is er geen hand dat hem kan helpen.
Dan sluit hij zijn ogen
om de reis naar het onbekende aan te vatten.
Maar wat gebeurt daar?
de moed is naar mijn schoenen verhuisd.
De slagen waren hard en pijnlijk.
Ze sloegen haar naar de hel.
Haat en gal gaan samen
hand in hand door mijn corps.
Alsof ze de weg kennen
en vaste bewoners zijn.
Maar mijn geest
is een onoverwinnelijke strijder.
Hij vecht als een leeuw
en beschermt zijn torso.
Op een keer vindt hij zijn sterkere
en is er geen hand dat hem kan helpen.
Dan sluit hij zijn ogen
om de reis naar het onbekende aan te vatten.
Maar wat gebeurt daar?
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje (de enige echte): | Vrijdag, juni 07, 2002 22:50 |
| een gedicht van een krachtige geest... hij zal zeker de moed vinden om te kijken wat daar gebeurt... en ik verwacht binnenkort het vervolg ;-) Lieverdje xxx |
|
| Susanne X: | Vrijdag, juni 07, 2002 16:00 |
| Ben benieuwd... ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||