Lik mijn wonden
Het voelde heel goed
we zaten op één lijn
Flirten en kriebels
Het voelde heel fijn
Mooie gesprekken
Overeenkomsten ten top
Maar van de een op de andere dag
Hield dat wel een beetje op
De berichten werden minder
De grapjes verdwenen
Het uitdagen bleef uit
Vraagtekens verschenen
Voor mij was het serieus
Ik stelde mijn hart open
Een diepe vriendschap
Toch is het zo gelopen
Verwacht ik weer teveel?
Was ik te veel en te snel?
Was het dan toch van één kant?
Voelde ik dat niet stiekem wel?
Hield ik mezelf voor de gek?
Iiet ik mij leiden door gevoel?
Ik gaf mijn vertrouwen en mijn hart
Dat doe ik niet aan een heleboel
Voor jou meer gewoon gezellig
Een lolletje misschien
Aandacht van meerdere
Dat heb ik wel gezien
Ik had het mezelf zo gegund
Iemand die er ook voor gaat
Vriendschap door dik en dun
Er altijd voor je staat
Het deed mij even geloven
In een bijzondere band
Toeval bestaat niet
Wat was hier aan de hand?
Maar ik ging te snel en gaf teveel
Dat heb ik nu gemerkt
Ik kruip terug in m'n schulp, lik m'n wonden
Tot het mij weer heeft gesterkt
Weer geleerd niet te geloven
In iets anders dan verstand
Gevoelens zijn niet te vertrouwen
Duwen je zo tot aan de rand
Langzaam klim ik weer naar boven
Om mij heen, nu wel een muur
Want ooit was het misschien zoet
Maar deze nasmaak super zuur
Tuurlijk is er nog een soort vriendschap
Maar opeens wel erg bekoeld
De ooit zo dubbelzinnige grapjes
Zijn opeens niet zo meer bedoelt
Het raakt me en dat vind ik vervelend
Je hebt immers niks beloofd
Niks verteld of wijsgemaakt
Alleen van een illusie beroofd
De illusie, dat ik net zo belangrijk
Voor jou was, als jij voor mij
Een speciale band, heel snel intens
Ik dacht voor allebei
Een verlangen van heel diep
Het waren mijn eigen gedachten
Kan jou niets kwalijk nemen
Had niets mogen verwachten
Toch voelt het een beetje
Alsof ik val in een gat
Iets belangrijks verlies
Terwijl ik je eigenlijk nooit had......