warmte gloeit als een sluier zonder gewicht een fluistering van zon die zachtjes over de huid glijdt een mystieke omhelzing die niet vastpakt maar omgeeft een adem die zich vult met onzichtbare gloed
geen randen geen grenzen slechts een zachte omarming een dans van licht en schaduw die zich niet vastlegt de warmte stroomt door het heelal een onzichtbare rivier een gevoel dat zich uitstrekt zonder te binden zonder te breken
in de stilte van de dag in de schaduw van het bestaan verschijnt de warmte als een sluier zonder gewicht een herinnering aan de zon die nooit echt verdwijnt een fluistering van energie die altijd blijft zweven